‘Het is de mooiste krant van Fryslân’

DE WESTEREEN – Op de tafel van Henk Elzinga, in zijn mooie appartement bij Brugchelencamp, ligt De Westereender. Ook al is de krant inmiddels een week oud. Dit zegt voldoende over de relatie en de binding met de krant. Meer dan dertig jaar was Henk Elzinga de voorzitter van Stichting De Westereender. Afgelopen voorjaar nam Elzinga officieel afscheid, maar De Westereender blijft in zijn hart. ,,Het is een mooie krant. De mooiste van Fryslân.”

Henk Elzinga vervulde de rol van voorzitter van Stichting De Westereender graag in de anonimiteit. Hij beleefde er veel plezier aan. ,,Wij hadden een mooie groep mensen. Iedereen wist wat hij moest doen. Veel problemen waren er nooit, hoewel we veel tijd hebben besteed aan de bezorging, destijds het grootste struikelblok”.

Henk Elzinga; wie in De Westereen kent hem niet. De voormalige handelaar in witgoed apparatuur aan de toen nog Verlengde Stationsstraat. De man achter de wekelijkse vlooienmarkt op donderdag in de Evenementenhal. De man van de concerten, die daardoor ook de kerkelijke regio op zijn dak kreeg. Dit vooral omdat de Achterhoekse band Normaal van frontman Bennie Jolink op zondagavond in de Evenementhal optrad.

De man achter zoveel mooie en boeiende avonden, niet alleen met de topbands uit Nederland, maar ook tijdens de kerst, wanneer de hal gevuld was met bijna 2000 bezoekers tijdens de kerstconcerten met onder anderen Jan Veenje en de gebroeders Brouwer. De TONIDO, waarbij hij erin slaagde om de Commissaris van de Koningin Hans Wiegel de opening te laten verrichten. Maar ook de man, die De Westereender een warm hart toedroeg en dat uitdrukte met dertig jaar voorzitterschap.

Alles eruit halen
Over zijn rol wat betreft voorzitter van De Westereender is Henk Elzinga zeer bescheiden. ,,Och, zoveel stelde het niet voor. We hebben weinig problemen gekend. Ik moest een paar keer wat problemen oplossen, maar dat kwam niet doordat we het in het bestuur niet eens waren, maar vooral wat betreft bezorging en wanbetalers.

De vinger aan de pols houden. Betalen! Daar moet je bovenop zitten als een bok op de haverkist.’’ Een gevleugelde uitspaak en motto wat hem kenmerkt de gedrevenheid om iets goed te doen, alles er uithalen wat er inzit. Ondanks dat Elzinga inmiddels de acht kruisjes al lang gepasseerd is, is dat nog steeds zijn streven.

,,Ik denk dat De Westereender nog maar enkele jaren in de huidige opzet bestond toen ik voorzitter werd. Een van de eerste aspecten waar ik tegen aanliep was het feit dat er alleen adverteerders uit Zwaagwesteinde mochten adverteren. Wellicht tekenend voor die tijd, maar voor mij onbegrijpelijk. Als krantbestuur hebben we de bakens toen verzet en is De Westereender geworden tot wat het nu is. De eigenlijke basis werd

overigens gelegd door Hiemstra uit Surhuisterveen, die de eerste Zwaagwesteinder uitgaf. Destijds een gestempeld A-5je. Anneke, een dochter van Hiemstra, vertelde mij: toen we een speciale Westereender krant voor het jubileum van Hiemstra lieten drukken moest ze onder herfstomstandigheden van Surhuisterveen naar Damwoude fietsen om een advertentie. Als ze pech had en de advertentie was niet klaar, dan moest ze de volgende ochtend weer op de fiets naar Damwoude”.

Ongedwongen sfeer
,,Eigenlijk waren de bijeenkomsten met het bestuur gezellig. De ongedwongen en opbouwende sfeer herinner ik mij nog goed. We hielden de avonden meestal in een kantoortje aan mijn huis. Het was in de tijd dat veel ondernemers nog contant hun rekeningen betaalden. Rud, onze advertentieverkoper liep dan vaak met veel geld in zijn zakken. Dat kon toen blijkbaar nog. Ik vermoed dat dit ook een de redenen was, dat er een commissie kwam. In eerste instantie verrichtten Pieter Kooistra en Johannes van Kammen alles rondom de krant, die ontstond vanuit het bestuur van de Westereender Keaplju. Drukkerij Banda uit Kollum, dat de Zwaagwesteinder had overgenomen van Hiemstra, zag er geen heil meer in.”

Interview met BZN
Terugkijkend naar De Westereender, betekent dat ook vrijwel direct herinneringen ophalen aan het leven en werken van Henk Elzinga. Een man die veel heeft meegemaakt en weinig deuren bleven dan ook voor hem gesloten. Vooral de Evenementenhal speelde ook een rol in De Westereender. ,,Het was ook voor ons een mooi advertentiemedium. We adverteerden maandelijks met de Vlooienmarkt, maar ook met advertenties voor de bands die optraden. Ik ben daarvoor een aantal keren met onze journalist Johannes van Kammen naar Middenmeer in NoordHolland geweest.

Dit voor een speciaal interview voor De Westereender, ik weet nog dat we met BZN een afspraak hadden, maar ook met Lubbe van de Dijk en ik denk de Golden Earing. Ik vond dit veel beter dan die standaard persberichten. Natuurlijk had het voordelen voor mij, maar zeer zeker ook voor De Westereender. Een exclusief interview, dat was pas leuk. Op de terugweg gingen we dan in Leeuwarden een hapje eten. Prachtig, als ik daar weer aan denk.”

‘Het zelfs is gelukt om de muziekverenigingen Ons Genoegen en Harmonia op één podium te krijgen’

‘Een echte Herman Brood in de prullenbak’
Hoewel Henk Elzinga toch al nooit verlegen zit om woorden, worden alle registers opengetrokken als de optredens in de Evenementenhal ter sprake komen. Iedereen weet uiteraard nog dat de nadien wereldtopper Metallica optrad in De Westereen, in het voorprogramma van Twisted Sister. Dat het optreden van Metallica zeer bijzonder was, bleek pas na verloop van jaren. Elzinga: ,,Twisted Sister kwam met twee vrachtauto’s vol materiaal. Zoveel had ik nog nooit gezien. Ze bliezen het dak erbij af. Alles stond te trillen, werkelijk imponerend.” Ineens schiet de Westereender organisator in de lach, denkend aan Herman Brood. ,,Een artiest, werkelijk een artiest. Hij dronk eerst driekwartliter Whisky voordat hij het podium opging. Vlak voor het optreden twee spuiten in de arm. Had ik die spuiten maar bewaard, dat was een mooi collectors item gewest. Tijdens zijn optreden spoot er iemand een brandblusser leeg, waardoor het optreden stil kwam te liggen, vanwege gevaar met de elektriciteit. Na de onderbreking, waarin hij een tekening met een pornografische inslag maakte, weigerde hij om nog verder op te treden. Wel kreeg ik de tekening van Herman. Ik heb hem in de prullenbak gegooid. Ja, ik heb een echte Herman Brood weggegooid.”

Vermoorde onschuld
Alle topgroepen van Nederland kwamen graag in de Evenementhal spelen, zoals Golden Earing, de Los Vastband van Jan Rietman en ook Normaal. Dat Normaal op zondagavond zou optreden gaf veel commotie, uit de kerkelijke omgeving in en rondom het dorp. Meer reclame had Elzinga nooit kunnen krijgen. ,,Veel mensen, onder wie veel ouders uit de regio stonden in de straat te kijken of hun zoon of dochter toevallig ook naar binnen wilde. Ik weet dat sommigen wel kaarten hadden gekocht, maar uit angst voor hun ouders niet naar binnen durfden. Een heel ander aspect was de kerstavond ‘Komt allen tezamen’, waarbij het zelfs is gelukt om de muziekverenigingen Ons Genoegen en Harmonia op één podium te krijgen. Prachtig”, besluit Elzinga, die nog wel uren kan praten over zijn vele avonturen. Zo ook over de komst van Wiegel naar de Evenementenhal, buiten de normale regels om, dus via de provincie of de secretaresse, maar gewoon op een zaterdagochtend aanbellen bij huize Wiegel.

Henk Elzinga speelde de vermoorde onschuld. Hij wist niet dat het via een andere weg moest. Wist hij veel? Het doel heiligde niet alleen de middelen, maar boekte ook het gehoopte succes. Elzinga ten voeten uit.