DE WESTEREEN/FEANWÂLDEN – Dag en nacht hebben Pietrik Elzinga-Postma en Gerrit Hofstra gewerkt aan de voorbereidingen van het streekbezoek van het Koninklijk Paar aan de Waddeneilanden. Speciaal voor dit project werden ze aan elkaar gekoppeld en dat bleek een gouden greep te zijn, want zet twee ‘wâldpiken’ bij elkaar en je weet dat het goed komt.
Pietrik Elzinga – Postma is opgegroeid in Rinsumageast en woont nu in De Westereen. Gerrit Hofstra – onder andere bekend als presentator van Omrop Fryslân is afkomstig uit Feanwâlden en woont in Leeuwarden. Pietrik is in het dagelijks leven communicatieadviseur Wadden bij de provincie Fryslân en Gerrit is sinds drie jaar woordvoerder van de Commissaris van de Koning, Arno Brok. Als ze terugdenken aan het werkbezoek van Koning Willem-Alexander en Koningin Màxima aan de vijf Waddeneilanden op 9 en 10 mei beginnen ze te glunderen. Speciaal voor de Westereender kijken ze terug op dit bijzondere avontuur.
Logistieke puzzel
,,It wie in komplekse operaasje’’, zo begint Gerrit zijn verhaal. Hij doelt daarbij op de intensieve samenwerking met collega’s van provincies (Fryslân en Noord-Holland), vijf Waddengemeenten, Hof, Rijksvoorlichtingsdienst (RVD) en Dienst Koninklijke en Diplomatieke Beveiliging (DKDB). Daar komt de hele logistieke puzzel bij die in het begin ook nog in het geheim moest gebeuren. ,,Wy fûnen it wichtich dat it Keninklik Pear echt yn ‘e kunde komme soe mei it Waadgebiet en dat is folle mear as toerisme allinnich. Dus ha we yn it djipste geheim kontakt socht mei allerhanne dielnimmers op de eilannen, fan de boeren op Skiermûntseach oant de strânjutters op Teksel. Elk eilân hat syn eigen tema en it wie ús taak om
alle ûnderwerpen nei foaren komme te litten’’, vertelt Gerrit.
‘Der moast wat gebeure blinder, dus de mouwen opstrûpe as echte Wâldpiken, want as wy dit dogge, dan sil it goed’
Tijdens de voorbereidingen werd tegen de deelnemers op de eilanden gezegd dat het om een Internationale Waddenconferentie ging. Pas toen het Hof groen licht gaf, net voor Pasen, werd wereldkundig gemaakt dat Willem-Alexander en Màxima op bezoek zouden komen. Pietrik: ,,Achter de skermen moast der fan alles regele wurde. Wy hiene sels in programma makke foar it gefal dat de helikopter net fleane koe.’’ Tot in den treure hadden ze tijdschema’s gemaakt, alles was getimed maar de regen gooide de eerste dag meteen al roet in het eten. ,,It wie de bedoeling om te kuierjen, mar no moasten we buskes ynsette. Dat wie efkes skeakeljen. Ek foar de tsientallen sjoernalisten dy ‘t wy begeliede moasten. Yn it foar dreamde fotomominten foelen letterlik yn it wetter. It wie hiel hektysk allegear.’’
Piloot uit De Westereen
Maanden hadden ze er samen met collega’s Margriet en Elly aan gewerkt en op de dag zelf, toen de helikopter landde, hadden ze allebei een ‘examengevoel’. Gerrit en Pietrik waren intussen goed op elkaar ingespeeld. Zelfs in de weekenden toen het provinciehuis dicht was zaten ze bij elkaar aan de keukentafel om alles tot in de puntjes voor te bereiden. Gerrit: ,,Dat hat tink ik ek te meitsjen mei de regio en mentaliteit wêryn’t wy beide opgroeid binne. Der moast wat gebeure blinder, dus de mouwen opstrûpe as echte Wâldpiken, want as wy dit dogge, dan sil it goed.’’ Pas op de tweede dag konden ze het loslaten. Ze
weten het moment nog goed. Met de helikopter vlogen ze van Terschelling naar Ameland. ,,Dêr yn ‘e loft krigen we letterlik lucht. De helikopters hiene as stânplak Brabân, mar ik werkende in Frysk aksint by de piloat. It bliek te klopjen. Hy stelde him foar as Liekele út De Westereen. Wy hawwe der wol om lake. Oeral komst Westereenders tsjin.’’
Informele naborrel
Op Ameland en Schiermonnikoog klaarde de lucht op en verliep alles zoals ze het bedacht hadden. ,,Alle puzelstikjes foelen yninoar. Doe koene we echt genietsje. Ik wit noch dat der by de supermerk op Skiermûntseach in lêst fan myn skouders foel. Tagelyk wie ik tankber, dat ik hjir ûnderdiel fan útmeitsje mocht’’, zegt Pietrik. ,,It wie ek net neat’’, voegt Gerrit eraan toe. ,,Fiif eilannen besykje en op elk eilân fjouwer lokaasjes. Dat komt kwa organisaasje oerien mei fiif Keningsdagen. It wie echt topsport. De Olympyske Spelen fan de streekbesites. We krigen fan it Hôf dan ek alle wurdearring foar wat we hjir yn koarte tiid delset hiene.’’ Waardering was er ook van de eilanders. Mensen voelden zich gehoord. Ze konden hun verhaal kwijt aan de Koning en Koningin, het eerlijke verhaal.
Als klap op de vuurpijl was er nog de informele naborrel op Schiermonnikoog waarbij Gerrit en Pietrik Willem-Alexander en Màxima de hand mochten schudden. Gerrit: ,,Dat wie hiel relaxed. Se wiene oprjocht ûnder de yndruk fan wat der op de Waadeilannen spilet.’’ Pietrik lacht: ,,Ik ha de helte net heard fan wat se allegear seinen, want ik stie dêr neist Màxima. O ja en neist Gerrit fansels.’’
