TWIJZELERHEIDE/AMSTERDAM – Zonder strijd, spanning, pijn, hoogteen dieptepunten en spanning zou Arjan Ellens het leven maar saai vinden. Hij houdt van uitdagingen met risico’s. De in Twijzelerheide geboren sportman werd 19 september nationaal kampioen tijdens het NK BMX Freestyle in Rotterdam.

Lees verder onder de foto.

Sport loopt als een rode draad door zijn leven. Sport die gevaren meebrengt, de kans op letsel is groot, maar dit weerhoudt Arjan niet om de uitdaging aan te gaan. Steeds verder, steeds gedurfder, maar anderzijds totaal niet onbeheerst. ,,Je moet niet bang zijn, als je een gaatje ziet moet je er induiken. Dat is mijn insteek’’, aldus Ellens die afgelopen weekend zijn eerste wereldbeker won. Hij mocht zich meten met de wereldtop, maar weet absoluut nog niet waar hij staat. Puur op wilskracht, zelfdiscipline en steeds doorgaan na elke val hoopt hij zijn grenzen te verleggen en alles eruit te halen.

Dat er progressie is behaald tijdens het NK BMX Freestyle blijkt wel duidelijk uit zijn resultaten. In 2019 werd hij derde, vorig jaar tweede en nu heeft hij dus het nationale tricot om zijn schouders. Bij Freestyle BMX gaat het vooral om het perfect uitvoeren van ogenschijnlijk halsbrekende kunststukjes op de fiets. Als jongetje kwam Arjan al in aanraking met sport en leek hij in de voetsporen te stappen van zijn vader Paulus Ellens, een topper in de grasbaanmotorsport. Ook Arjan leek voorbestemd voor deze wereld. ,,Het gevaar, de spanning gaf mij een enorme kick. Ik genoot ervan, ook het pijnlijden hoorde daarbij. Blauwe plekken, kneuzingen en soms nog erger zijn inherent aan de sporten die ik beoefen. Je hebt het liever niet, maar ik ga er niet anders om sporten.’’ De scheiding van zijn ouders bracht Arjan in eerste instantie tot de fietscrosssport. ,,Deze sport boeide mij ook enorm. Met mijn vader ging ik, toen ik in Feanwâlden kwam te wonen, soms stiekem naar de crossbaan in Noardburgum. Deze sport had wat ik zocht. Alles waar ik van hield, een harde sport. Gevaarlijk, ja zeker, vallen opstaan, nog vaker vallen en steeds weer de kop ervoor. Dat is het leven, risico’s durven nemen.’’

‘In Nederland wordt de sport nog ondergewaardeerd’
,,Ik heb een prachtige tijd in Noardburgum gehad bij de club. Mijn hart ligt daar nog steeds, ik zie dat het daar heel goed gaat. Dat ze bijna aan de top van hun ledenaantal staan. Geweldig. Ik denk zeker dat ik nu een soort van ambassadeur voor hen ben. De overstap naar het BMX Freestyle fietsen was min of meer logisch, vooral omdat in Feanwâlden de mooie skatebaan een prachtige uitdaging vormde. Het is daarnaast ook een wereldsport, alleen in Nederland nog absoluut ondergewaardeerd. De meeste landen hebben landenteams, waarbij alle

faciliteiten voorhanden zijn. Trainers, trainingsschema’s, artsen, maar ook een team dat alle zaken regelt bij buitenlandse wedstrijden. Ik moet in mijn eentje naar een wereldbeker in het buitenland, moet alles zelf regelen. Ik boek de goedkoopste reis, slaap in een goedkoop hotel, regel mijn eigen training en ik ben ook nog mijn eigen mecanicien. Hier word je mentaal wel heel sterk van en Freestyle BMX is een sport waarin mentale hardheid heel belangrijk is. Maar ik moet ook altijd een wedstrijd na afloop met mijzelf analyseren. Dat is vervelend. Als ik meer feedback zou krijgen, zouden mijn prestaties kunnen verbeteren.’’

‘Blauwe plekken, kneuzingen en soms nog erger zijn inherent aan de sporten die ik beoefen’

‘Ga vooral naar de skatebaan in Feanwâlden’
Arjan Ellens denkt dat Freestyle BMX in Nederland wel toekomst heeft. ,,Ik zie het in Feanwâlden waar ze op de skatebaan aan het BMX’en zijn. Ik heb van mijn hobby en passie mijn werk kunnen maken. Sinds 2019 is fietsen mijn werk geworden. Ik werk bij BMX Amsterdam waar ik wekelijks lesgeef aan 300 kinderen en daarnaast verzorg ik shows. De animo is er dus zeker. Ik zou dan ook tegen de jongens en meiden uit deze regio willen zeggen: ga vooral naar de skatebaan in Feanwâlden. Geniet daar en maak promotie voor deze sport.’’
BMX Freestyle is sinds vorig jaar een Olympische sport. Mochten de Olympische Spelen op zijn weg komen, dan gaat Arjan ze zeker niet uit de weg. ,,Ik wil eruit halen wat er inzit. Maar ik blijf realistisch, ik kijk nooit jaren vooruit. De Olympische Spelen in Parijs in 2024 zijn niet mijn ultieme doel. Ik wil gewoon zo hoog mogelijk reiken. Het is absolute topsport waar je offers voor moet brengen. Ik zat laatst in de trein naar Eindhoven voor les en training en dan zaten mijn maten in de keet of kroeg. Vier uur in de trein of vier uur feest? Waar kies je voor? Ik kies voor topsport met al zijn facetten. Sport waar je soms letterlijk en figuurlijk op je bek gaat, bont en blauw bent, murw geslagen, maar waarbij je ook prachtige successen behaalt en mooie momenten beleeft.’’

‘De Olympische Spelen in Parijs in 2024 zijn niet mijn ultieme doel’

‘Juist door risico’s te nemen kom je aan de top’

BMX Freestyle is een mentaal harde sport, opperste concentratie is noodzakelijk. Je moet in een ‘split second’ beslissingen nemen, kansen zien. Erin duiken en niet bang zijn. Arjan: ,,Juist door uitgebalanceerde risico’s te nemen kom je aan de top. Deze risico’s leer je onderkennen tijdens trainingen, als je aan iets nieuws begint. Ik heb mijn eigen stijl ontwikkeld, dat gebeurt niet zomaar. Iets nieuws uitproberen, betekent vaak dat je ook de angst voelt, dat je hard kan vallen.

Die angst en spanning zorgen voor de adrenaline die nodig is. Je leert het niet in één, tien of honderd keer, maar door steeds opnieuw door te gaan, zodat je het zodanig onder de knie hebt dat je het in een wedstrijd ook durft. Steeds opnieuw zoeken naar nieuwe elementen om de baas te zijn op de baan. Tevreden, dat ben ik eigenlijk nooit. Blij was ik natuurlijk met mijn Nederlandse titel, maar ook dat is maar een moment. Als je dit hebt bereikt, wil je internationaal verder. Dat betekent dat je nog dieper moet gaan, huilend van binnen, pijn verdrijvend, met als uiteindelijke doel dat je geest wint van je lichaam. Dat je geen pijn voelt, maar euforie. Dat hoeft niet altijd een overwinning op een tegenstander te zijn, maar je kunt jezelf ook overwinnen. Iedere stap voorwaarts geeft vreugde.’’