‘Uit bij oud-landskampioen WHC gingen we met applaus van het veld’

TWIJZELERHEIDE – Op 10 oktober 2022 bestond VVT uit Twijzelerheide 75 jaar. Met Popke Veenstra (78), Sietse Weistra (69), Gerrit Visser (61), Jan Piet Schotanus (43) en Bernaldo van der Heide (42) duiken we in het hart van de club. Samen zijn ze maar liefst 251 jaar lid van de groenwitte formatie uit het jonge heidedorp. In de bestuurskamer op sportpark De Heide worden de nodige herinneringen opgehaald.

Lees verder onder de foto.

Popke Veenstra is de oudste van het stel. 78 jaar oud en al 66 jaar lid van VVT. Hij kent alle ins en outs. Sietse Weistra net zo, wiens vader één van de oprichters was. Veenstra en Weistra maakten de gloriejaren van VVT mee als speler. De oogjes van het stel glunderen als het ter sprake komt. Veenstra: ,,Tussen 1963 en 1970 speelde VVT onafgebroken op het allerhoogste amateurniveau. Die jaren maakte ik als speler mee. Ik was rechtsbinnen. In die tijd speelden we in een zogeheten stoppensysteem, met vijf man voorop.” Weistra gaat verder: ,,Ik ging als jochie altijd mee. In de bus naar Urk, DOS Kampen en WHC. Onvergetelijk. Ik weet nog dat VVT voor hordes toeschouwers met 1-2 bij Genemuiden won. Volledig tegen de verhouding in en puur op wilskracht. Dat typeerde VVT in die tijd. Een team vol karakter. Voetballend goed, maar als het moest dan stroopten we de mouwen op.”

Anekdotes
Veenstra gaat verder over de kracht van het team: ,,We hadden een sterke lichting die vanuit de jeugd kwam en elkaar door en door kende. Met op doel lange tijd échte puntenpakkers. En veel jongens konden scoren hè.” Veenstra knikt naar oud-teamgenoot Weistra, die als aanvaller 157 keer het net liet bollen. Alleen Klaas Bosma maakte er meer: 204 stuks. Weistra: ,,Niemand haalt hem in. Ik heb zoveel van Klaas geleerd. Hij was een killer. Razendsnel en altijd in staat om een fout van de tegenstander af te straffen.” De mannen gooien de ene na de andere anekdote op tafel. Weistra schiet in de lach. ,,Jappie
Visser was lange tijd onze aanvoerder. Een echte leider, voor de duivel niet bang. In een spijkerharde wedstrijd waarin al wat kaarten en waarschuwingen waren

geweest, was de scheids zijn boekje verloren. Jappie bracht ‘m braaf terug. Wat de scheids niet wist was dat hij het briefje met alle straffen eruit had gehaald.” Veenstra beaamt dat er veel mooie momenten zijn geweest. ,,Bij oudlandskampioen WHC wonnen we met 0-2. Toen kregen we applaus van het thuispubliek. Ook kon Harkemase Boys zich bij ons een keer veilig spelen. Het stond 0-2 bij rust. Een Harrekiet riep toen dat het varkentje al gewassen was. Dat had hij beter niet kunnen zeggen. We vochten als leeuwen de tweede helft en wonnen met 3-2. Uiteindelijk bleven ze er wel in, maar wat waren ze bang.”

Kelderklasse
Het contrast met het huidige VVT, actief in de vijfde klasse, is groot. ,,De tijden zijn veranderd”, geeft Gerrit Visser toe. Visser is het oudste spelende lid binnen de club. 61 jaar oud en lange tijd speler in het inmiddels opgeheven VVT 3. Een hoogvlieger was hij nooit. Visser: ,,Ik moest het van mijn inzet hebben. Ik heb het eerste nooit gehaald, op een plekje op de bank na. Ik heb jarenlang in het derde gespeeld, waar ik ook leider van was. Tegenwoordig ben ik actief in het 45+ team.” Naast een 45+ team, kent VVT ook een 35+ team. Jan Piet Schotanus en Bernaldo van der Heide spelen daar op vrijdagavond hun wedstrijden, nadat ze in 2012 afscheid namen van het vlaggenschip. Schotanus: ,,Vanuit de jeugd stroomde ik door naar het eerste. Ik had mijn debuut al wat eerder kunnen maken, maar van mijn vader mocht ik niet twee wedstrijden op een dag spelen.”

‘Zowel uit als thuis gaan er altijd heidemommen mee, hoe slecht het ook gaat’

Schotanus maakte net als Van der Heide de opmars van de vijfde naar de derde klasse mee. Van der Heide daarover: ,,In 2005 promoveerden we naar de derde klasse, wat in die tijd voor VVT een knappe prestatie was. In 2012 zijn we met een vijftal naar het tweede gegaan. Inmiddels spelen we in het 35+ team. Gerrit

heeft ons nog gefloten laatst.” Visser: ,,Ze kunnen nog wel wat hoor. Al fluit ik vanaf de middenlijn. Het moet wel leuk blijven.” Hoe kijken de mannen tegen de prestaties van het huidige eerste aan? Veenstra: ,,Het vertrouwen moet terugkeren. Plezier maken. Meedraaien in het linkerrijtje van de vijfde klasse.” Schotanus: ,,Corona heeft de selectie wat dat betreft geen goed gedaan. Maar het mooie aan VVT is dat de supporters er zijn hè? Uit en thuis. Er gaan altijd ‘heidemonnen’ mee.”

Feestweekend
De club drijft op vrijwilligers, zoals Harry Kempenaar en zijn kompaan Sjoerd van der Veen die elke zaterdag op de club rondlopen. Visser onderstreept dat we die mannen niet mogen vergeten. ,,Al die vrijwilligers zijn goud waard. Ook grote complimenten voor de commissie die betrokken was bij de festiviteiten rondom ons 75-jarig bestaan. Alles was tot in de puntjes verzorgd.” VVT heeft het jubileumweekend vol festiviteiten net achter de rug. Van der Heide: ,,Dat vond in de tweede week van september plaats, van donderdag tot en met zaterdag. Donderdag was er voor de jeugd een clinic van Veens Voetbal Academie, met afsluitend een bingo. Op vrijdag vond er een toernooi plaats waar ons 35+ en 45+ team bij de heren en ons 30+ damesteam aan meededen.” Veenstra blikt terug op de zaterdag: ,,Dat was een prachtige dag. We begonnen met koffie in de kantine, aangevuld met allerlei foto’s en een prachtige film. Op het kerkhof hebben we vervolgens een krans gelegd, ter herinnering aan alle overleden clubmensen.” Van der Heide: ,,Die middag was er een clinic voor de jeugd van FC De Rebbelen, die afrondend een wedstrijd speelden tegen eenmixvanVVT1en2.Hetwerd2-6 voor de oud-profs, waar onder meer Romano Denneboom, Royston Drenthe en Andy van der Meyde meespeelden. Een hele happening. Het feestgebeuren werd afgesloten met een avond vol muziek, drankjes en mooie herinneringen.” Veenstra tenslotte: ,,Dit is een echte familieclub. ‘Mei-inoar ien.’ Zet dat er maar in.”