Piet de Poel blikt terug op Ringotijd

,,As minsken hjir komme, falt it faak ôf’’, zegt Piet de Poel terwijl hij in de voormalige Ringobar aan de koffie zit. ,,Yn harren beleving wie it folle grutter’’, stelt Piet. Hij raadt mensen

dan ook aan om vooral de herinnering aan deze tijd te koesteren. ,,Minsken sprekke my net foar neat sa faak oan. Yn de perioade dat sy nei de discotheek gienen wiene se tusken de 15 en 25 jier. De moaiste tiid fan harren libben.’’

 

Nu ligt de voormalige Ringo Bar in Feankleaster er verlaten bij, maar als het aan de nieuwe eigenaren -Willem Kooistra uit Kollumersweach en zijn compagnon Wijnand Fijnvandraat ligt, komt daar binnenkort verandering in. Zij hebben plannen voor twaalf woonappartementen in de bestaande gebouwen, zodat het beeldbepalende monument in het hart van het dorp blijft bestaan. ,,Wy binne oardel jier eigener dus it soe moai wêze as we no in start meitsje kinne’’, aldus Willem. Het monument wordt zoveel mogelijk in de oude stijl gerestaureerd. De binnenkant van het voorste gedeelte is nog volledig in tact. De kroeg, het café, de keuken en wc’s beneden zien er nog precies hetzelfde uit als in de tijd van de Ringo. Ook achter in de schuur zijn nog sporen te vinden van de discotijd en van WerkLeerbedrijf Dagbesteding De Swaen, die hier de laatste tien jaar waren gevestigd.

 

 

Piet de Poel was een jongen van twaalf jaar toen zijn ouders – Jan en Geke de Poel de discotheek openden. Dat was in 1970. Tien jaar eerder had zijn vader het café al overgenomen van zijn schoonvader. Dat liep redelijk. Vooral op zondags was het druk vanwege de zogenaamde veiling in Feankleaster. Jongemannen stonden dan in groepjes op straat opgesteld en de dames liepen er heen en weer. Zo troffen ze elkaar en daar zijn vele huwelijken uit ontstaan.

 

Eind jaren zestig kwamen de discotheken in opkomst. ,,Ús heit moast der wol oan meidwaan, ús mem wie de driuwende krêft efter de skermen”, stelt Piet de Poel. Hij weet nog dat het familiebedrijf Klaver uit Dokkum de schuur erachter verbouwde tot discotheek. Het gezin zelf woonde in de keuken en sliep boven. Piet heeft nog een jongere zus en broer die beiden ook altijd in de discotheek hebben gewerkt. ,,Ik sliepte boppe de wc en hearde de mannen wol rocheljen.’’ Hij keek er als jongen niet raar van op als er opeens een bekende artiest bij hem op de bank kwam zitten terwijl hij tv aan het kijken was. ,,Us heit en mem wiene dan oan it wurk dus kamen se hjir, fan Eddy Becker oant Corry Konings.’’

Op vrijdagavond was het volgens Piet altijd moeilijk om de discotheek vol te krijgen. Ze organiseerden van alles, onder andere met live muziek, maar het bleef rustig. Op zaterdagavond, zondagmiddag en -avond was het daarentegen smoordruk. En dan gebeurde er altijd wel wat. ,,Froeger gebeurde der folle mear as no, mar doe kaam it net op Wâldnet of social media. In blau each wie hiel normaal. We ha ek wolris in auto troch de doar hân. It gong der om wei. Ik bespeurde by ús heit ek wol spanning. Doe’t ik it oernom wiene der folle mear minsken dy’t de boel yn ‘e gaten hâlden. Sels wie ik ek altyd rûntsjes oan it rinnen. Begryp my goed, it wie in geweldige tiid, mar it gong net altyd fan in laaien dakje.’’

 

De overname van de Ringo van zijn ouders verliep vloeiend. Piet was echter nog jong, een jaar of twintig en voor het personeel was het niet altijd even makkelijk om iets aan te nemen van ‘it soantsje fan de baas’. ,,Ik moast my yn it begjin wol bewize.’’ Het mooiste feest dat hij ooit meemaakte was in 1988 toen het Nederlands Elftal voor het eerst in de geschiedenis het Europees Kampioenschap voetbal won. ,,Dat wie machtich moai.’’

 

Piet de Poel merkte midden jaren negentig al dat de bezoekersaantallen afnamen. Het was in de tijd dat de houseparty’s populair waren. ,, Tûzenen minsken giene nei Thialf foar sa’n houseparty, dêr koene wy net tsjinop. Fan de goed 1200 minsken sakken we nei de 700. Ik tocht doe al, dit komt net goed. It waard in trend dat minsken nei festivals giene en minder nei diskoteken.’’De avond dat het elk jaar weer extreem druk was in de discotheek was Tweede Kerstdag. ,,Minsken stiene yn rigen foar de doar. As der ien út kaam, mocht der wer ien nei binnen.’’ Het bracht Piet al in 1999 op het idee om een tent achter de discotheek te plaatsen. ‘Bist hielendal gek wurden’, zeiden zijn ouders die destijds in Twizel woonden.

 

Zo ontstond de Mega Kerst Tent, eerst bij de Ringo, later ook bij Quatrebras, de discotheek die Piet de Poel in 2000 overnam. ,,Saaklik sjoen wie dizze lokaasje folle geunstiger as de Ringo, midden yn Fryslân mei fjouwer sneldiken foar de doar. Feankleaster hat mear sfear, mar praktysk sjoen hie ik mear mei de lokaasje fan Quatrebras.’’ Met de introductie van de feesttenten werd ook de consumptiekaart vervangen door het muntsysteem, anders was het logistiek niet te regelen. Ook de glazen werden vervangen door plastic bekers. ,,Dêr wie ik bliid mei, want no koenen minsken gjin glês mear yn harren gesicht krije.’’

`Ik tocht doe al, dit komt net goed. It waard in trend dat minsken nei festivals giene en minder nei diskoteken.`