‘We moeten ons DNA niet verloochenen’

TWIZEL/KOOTSTERTILLE – De gebroeders Geale (45) en Douwe (43) Tadema uit Kootstertille en Twizel zijn al vanaf het begin bij het skûtsje van Eas- termar betrokken. ,,Als jongens stonden wij vroeger al langs de kant te kijken naar het skûtsjesilen. Magisch vond ik dat. Niet alleen het zeilen, de strijd en de prachtige schepen, maar ook de tradities, folklore en de verhalen erachter.’’

De broers groeiden op tussen Twizel en Kootstertille, vlakbij Eastermar. ,,Onze ouders hadden een motorboot en daar gingen we ’s zomers altijd mee op vakantie’’, vertelt Geale. Steevast gingen de jongens dan bij het skûtsjesilen kijken. Heit was bemanningslid op skûtsje de Engelina Smeltekop uit Earnewâld.

Dertien en vijftien jaar waren Douwe en Geale toen ze zelf bemanningslid werden op de Ut & Thus. ,,Vol overgave, zoals we dat gewend zijn in de Wâlden. Als we iets doen, doen we het goed.’’ Maar liefst negen jaar zeilden ze op dit skûtsje in alle klassen en jarenlang maakten ze daarnaast ook nog deel uit van de bemanning van het Grouster skûtsje die in de SKS meevaart. ,,We komen namelijk uit een schippersfamilie, van onze mem haar kant.’’

Meezeilen in de top
In 2007 heeft de familie Tadema een eigen skûtsje gekocht, ‘it doarp Eastermar’ genaamd, die ze samen met de stichting ‘it Eastermarder Skûtsje’, sponsoren, donateurs en vrijwilligers in de vaart houden. De broers hebben altijd samen gezeild op dit skûtsje, Geale als schipper en Douwe als adviseur.

Heit Hendrik Tadema zeilt ook nog altijd mee. In het begin waren velen kritisch over het skûtsje van Eastermar. ‘Als ze ooit de B-klasse halen dan mogen ze tevreden zijn’, zo werd gesteld. In het eerste jaar promoveerden de Tadema’s meteen naar de B-klasse en van de B-klasse gingen ze naar de A. ,,Alleen het eerste jaar in de A-klasse ging het niet goed. Maar het jaar erna zijn we meteen weer gepromoveerd en sindsdien zeilen we altijd mee in de top

van de hoogste klasse van de IFKS’’, zegt Douwe. Zijn broer voegt eraan toe: ,,Om goed te kunnen zeilen zijn drie dingen belangrijk: het schip, het materiaal en de bemanning.’’

Kracht van Eastermar
De bemanning van het skûtsje van Eastermar is door de jaren heen vrij stabiel gebleven. ,,Toen we begonnen waren de meesten nog vrijgezel. Nu hebben velen van ons kinderen. Het is daarom belangrijk om aan het begin van het seizoen duidelijke afspraken te maken qua planning. En we proberen de kinderen erbij te betrekken. Zij kijken net als ons nu alweer uit naar de wedstrijden. Dat is tegelijkertijd onze vakantie.’’

Het skûtsje van Eastermar is al vaak vierde geworden. ,,Het zit allemaal heel dicht bij elkaar. Vorig jaar konden we zelfs op de laatste dag nog kampioen worden. Ook dit jaar kan het nog alle kanten op. Eén ding staat vast, als we kampioen worden, zoals in 2018, dan hangt de vlag in Eastermar aan de toren.’’ Wat de kracht is van het skûtsje van Eastermar? Geale: ,,We komen uit een streek waar mensen gewend zijn om hard te werken. We moeten ons DNA niet verloochenen.’’ Volgens de schipper zal Eastermar het zeilen nooit verliezen vanwege de bemanning. ,,We zijn een hechte open groep en hebben inmiddels veel ervaring opgedaan.’’ Daarnaast worden we jaarlijks gesteund door de vele Eastermarder supporters. Douwe voegt er aan toe dat ze graag de randjes opzoeken. ,,Zonder dat het ons de kop gaat kosten.’’

Doutzen Kroes
Bijzonder is dat één van de sponsoren vanaf het begin topmodel Doutzen Kroes is. ,,We zijn blij met haar als sponsor en als beschermvrouwe, net zoals we blij zijn met ál onze sponsoren’’, zegt Geale. Douwe stelt dat Doutzen in het begin nog weleens wedstrijden meezeilde. ,,We kregen daar zelfs eens een vraag over van Omrop Fryslân. De verslaggever vroeg vanaf een bootje of zij weleens meezeilde. Ze hadden niet in de gaten dat ze op dat moment op het dek stond, in dezelfde kleren als ons en met een pet op.’’

Het mooie van het skûtsje van Eastermar is dat er een breed draagvlak voor is. Er staat dan ook altijd veel publiek uit Eastermar langs de kant tijdens de wedstrijden van de IFKS. Douwe: ,,Dat maakt het voor ons ook leuker, want het is mooier om te sporten in een ‘vol stadion’.’’ Ondertussen kijken de broers ook naar de toekomst. ,,We vinden het belangrijk om het skûtsje ook op de langere termijn in de vaart te houden. We worden allemaal steeds ouder en het moet na ons niet stoppen. Daarom is de verbinding met de jeugd ook zo belangrijk.’’

Over vijf jaar zijn hun eigen kinderen ongeveer net zo oud als toen Geale en Douwe zelf begonnen. Dus wie weet zeilen ze dan wel mee. Ze hebben er in elk geval interesse voor en zijn trots op hun heit. Geale lacht: ,,Onze dochter is nu al bezig met een spandoek voor de wedstrijden in augustus.’’