BROEKSTERWALD – Na vorig jaar met een komisch stuk op de planken te hebben gestaan, komt toneelvereniging ‘It moat kinne’ uit Broeksterwâld dit jaar met een dramatischer stuk: Sil de Strânjutter, naar het boek van Cor Bruijn uit 1940. “Het is een oud verhaal, maar de thematiek en de conflicten die er in voorkomen zijn ook nu nog actueel”, aldus Wim Visscher, die in het stuk de rol van buurman Ane op zich neemt.
Voor wie het verhaal niet goed kent: Sil de Strânjutter speelt zich af op het Terschelling van 1920. Het eiland is verdeeld in West, waar de hoge heren de dienst uitmaken, Midslân, waar nog wat middenstand zit, en Oosterend. Daar houdt de bewoonde wereld zo’n beetje op, maar het is ook de plek waar de hoofdrolspeler van dit stuk, Sil Droeviger, met zijn vrouw Jaakje en zonen Jelle en Wietse, in een eenvoudig boerderijtje woont. Het leven van de familie Droeviger zal voor altijd veranderen wanneer Sil tijdens een stormachtige nacht het leven redt van een drenkeling. Het kleine meisje komt bij de familie Droeviger in huis. Die keuze brengt het nodige teweeg op het eiland, en ook binnen het gezin.
“Het is een drama waarin veel emotie zit”, vertelt Wim. “Voor veel mensen van mijn generatie zal het een bekend verhaal zijn. Het boek stond vroeger bij ons in de kast.
In de jaren ‘70 is het boek verfilmd. Ook daar zullen nog veel mensen het verhaal van kennen.”
‘It moat kinne’ staat al jaren bekend om haar kwalitatief goede toneelspel. “Daar doen we dan ook veel voor”, meent Wim. “Zelf ben ik nog maar voor het tweede jaar bij de vereniging betrokken. Wat me opvalt is de enorme inzet van iedereen die bij het stuk betrokken is. Het moet perfect zijn. Daar werken we met z’n allen dan ook hard voor.”
Dat geldt niet alleen voor de spelers en (assistent-)regisseur, maar ook voor de bouwploeg, die al sinds september druk bezig is om een weergaloos decor neer te zetten. “In november zijn we met z’n allen een weekend naar Terschelling geweest, als teambuilding maar ook om inspiratie op te doen. Voor de bouwploeg was het toen met name kijken naar de bebouwing op het eiland. Zij bouwen niet zomaar een boerderijtje na, maar echt op de manier zoals er op Terschelling gebouwd is. Compleet met originele dakpannen.
Een bezoeker ziet het misschien niet direct, maar voor ons is het heel belangrijk dat het klopt.” Dat laatste geldt ook voor de kostuums die gedragen zullen worden. Deze zijn afkomstig van toneel- en volksdansgroepen van het eiland, die ze voor deze gelegenheid graag uitleenden aan ‘It moat kinne’. “In een stuk als dit kun je niet
met Scherjontsjes aankomen, want dat droegen ze in die tijd niet op Terschelling. We dragen tijdens de voorstelling originele kapklompen die op het eiland werden gedragen.”
Wim kijkt uit naar de vier uitverkochte avonden op 7, 8 14 en 15 maart, en de extra voorstellingen op 21 & 22 maart. “We willen het publiek als het ware het verhaal in trekken. Dat doe je met je tekst, maar ook juist met stiltes. Stil spel is heel moeilijk, maar onze regisseur Regina Visser weet precies hoe ze die stiltes de juiste lading moet geven. We hopen dat onze bezoekers een prachtige avond zullen beleven. Als wij het goed spelen, dan zullen ze door het stuk geraakt worden. Daar ben ik zeker van.”
Kijk voor meer informatie en kaartverkoop op www.itmoatkinne.nl
