DE WESTEREEN – Luuk de Bruin gaat naar school bij It Pompeblêd uit De Westereen. Het komende schooljaar mag hij zich met trots kinderburgemeester van Dantumadiel noemen. Afgelopen mei deed hij mee aan de verkiezingen in het stadhuis van Damwâld en kreeg hij van de vakjury de meeste stemmen.
Hoe ging de verkiezing? Je ging naar het gemeentehuis, en toen?
‘Ja, we gingen met de zes kandidaten naar het gemeentehuis. Ik was als vijfde aan de beurt. Mijn pitch had ik eerder die week al thuis met mem voorbereid. Mijn pitch had drie belangrijke punten. Ten eerste wil ik graag iets doen aan de eenzaamheid van ouderen in de gemeente. Ik denk dat het leuk zou zijn als kinderen tijd zouden nemen om ouderen op te zoeken. Gewoon even kletsen of samen een spelletje doen. Mijn tweede punt was de veiligheid van kinderen op straat, vooral nu met alle fatbikes, elektrische fietsen en scooters. Het is belangrijk dat we goed nadenken over hoe kinderen veilig kunnen spelen zonder gevaar. Het derde punt ging over pesten. Kinderen moeten het verschil tussen een grapje en pesten goed begrijpen, want pesten kan je je hele leven achtervolgen.’
Je had ook een groot vel papier mee naar de verkiezingen.
‘Ja, dat klopt. Daarop had ik mijzelf en de drie belangrijkste punten waar ik voor stond getekend: de eenzaamheid van ouderen, de veiligheid op straat, en het pesten. Ik gebruikte het papier om mijn verhaal beter te kunnen vertellen.’
Hoe kwam je op het idee om kinderburgemeester te worden?
‘Dat ging via mijn juf. Samen hebben we bedacht dat ik wel mee kon doen aan de kinderburgemeesterverkiezingen. Op school ben ik namelijk al kinderdirecteur. Dat betekent dat ik in de leerlingenraad zit, vragen van kinderen beantwoord, problemen probeer op te lossen en nieuwe ouders rondleidingen door de school geef. Ik dacht, als ik kinderen op school kan helpen, waarom niet ook alle kinderen in de gemeente? Dus ik heb een filmpje opgenomen waarin ik mezelf voorstelde en mijn ideeën deelde, en dat heb ik opgestuurd naar de gemeente. Daarna werd ik samen met vijf andere kinderen uitgenodigd om mijn pitch te geven in het gemeentehuis in Damwâld.’
Hoe vond je het om daar te staan, midden in zo’n spannende verkiezing?
‘Mijn ouders en mijn juf vonden het spannender dan ikzelf, denk ik! Mijn basisschool vierde op de dag van de verkiezingen dubbelfeest: It Pompeblêd zat tien jaar in het nieuwe gebouw en had ook een nieuw logo gekregen. Dat werd gevierd met onder andere
luchtkussens, spijkerslaan en waarzegsters. Mijn juf was verkleed als waarzegster. Ze zei: ‘Natuurlijk kom ik je steunen, Luuk, maar ik heb geen tijd om me om te kleden tussen de verkiezingen en het feest.’ Juf kwam dus verkleed naar het gemeentehuis. Ze had een heksenhoed op, veel sieraden en een grote, donkere jurk aan.’ Luuk grinnikt: ‘Dat viel natuurlijk wel op.’
Hoe voelde je je toen je gekozen werd?
‘Ik geloofde het eerst niet, en nu nog steeds eigenlijk niet, maar ik ben er ontzettend blij mee! Eind september word ik officieel geïnstalleerd als kinderburgemeester. Daar heb ik heel veel zin in. Het lijkt me heel leuk om samen te werken met de nieuwe volwassen burgemeester van Dantumadiel.’ Lachend: ‘We kunnen vast veel van elkaar leren!’
